Przyznam, że bardzo ostrożnie i bez entuzjazmu podchodziłam do tej książki. Nie ukrywam, że historie o aniołach stale przewijają się przez moje ręce i nie sądziłam, że coś w tym temacie może mnie zaskoczyć. Zwłaszcza książka polskiej autorki. Bardzo się myliłam i cieszę się z tego. Monika Jagodzińska pokazała mi inną stronę historii o aniołach, wyjątkowo smutną i tajemniczą.

Autorka podzieliła książkę na dwanaście opowiadań, po jednym na każdy miesiąc roku. Historię poznajemy z punktu widzenia anioła, który po dwunastu miesiącach pomocy ludziom będzie mógł zostać aniołem stróżem. Każdy miesiąc, każda historia, niesie ze sobą ogrom smutku i rozpaczy, roztrząsania swoich błędów wciąż na nowo.

Anonimowi ludzie, nieumiejący ruszyć do przodu ze swoim życiem. I nagle pojawia się ten impuls, coś, lub ktoś pomaga im zmienić życie na lepsze. Bardzo bym chciała, by naprawdę był w tym świecie ktoś, kto czuwa nad nami, kto pomaga znaleźć promyk nadziei pośród szarości współczesnego świata. Jesteśmy zbyt zabiegani, zbyt zapatrzeni w ekrany telefonów i komputerów, by zauważyć, że ktoś tuż obok nas, ledwo daje radę ze swoimi problemami. Właśnie dlatego mam nadzieję, że jest ktoś, kto nas pilnuje, kto pomoże, gdy bardzo będziemy tego potrzebować.

Choć wszystkie opowieści są bardzo smutne, równocześnie są piękne i pokazują potęgę prawdziwej miłości. Wiara. Nadzieje. Miłość. Szczęście. To najważniejsze, niematerialne dobra, jakie człowiek może posiadać. I właśnie o tym jest ta książka. Aniołowie z książki Moniki Jagodzińskiej przywracają wiarę w ludzi, nadzieję na lepsze jutro, oraz udowadniają istnienie prawdziwej miłości, z którą przychodzi największe i najprawdziwsze szczęście.

Źródło : http://myfairybookworld.blogspot.co.uk/2017/01/monika-jagodzinska-cykl.html